چطور سپاسگزاری دنیایتان را دگرگون می‌کند – قسمت ۱

سپاسگزاری به درگاه الهی، از مهم‌ترین خصوصیات انسان است. در واقع سپاسگزاری از خداوند به خاطر نعمت‌های بی‌انتهایی که او به ما ارزانی داشته، به خاطر اتفاقات مثبتی که در زندگی رخ می‌دهد، به خاطر افراد خوبی که در مسیر زندگی‌مان قرار می‌دهد و… ضرورت و حداقل شرایط بندگی است. شکر نعمت‌های خداوند موجبات افزایش و پایداری آن را برای ما فراهم می‌کند.

شکزگزاری از نعمت‌های خداوند، نوع دید و نگاه ما را به خیلی چیزها تغییر می‌دهد. موجب می‌شود تا ما نعمت‌های الهی را که در زندگی ما جریان دارد، با دیدی دیگر و زیباتر بنگریم و همین امر مسئله‌ی اهمیت سپاسگزاری را دو چندان می‌کند.

رابرت ای. امونز در کتاب دریچه‌ای به دنیای شگرف سپاسگزاری به ما کمک می‌کند تا بتوانیم با سپاسگزاری هم از زندگی خود لذت ببریم و شادمانی را در مسیر برای خود فراهم سازیم و بر میزان نعمت نیز بی‌افزاییم. بخش‌هایی از این کتاب ارزشمند را با هم مرور کنیم.

اهمیت سپاسگزاری به قدری بزرگ است که موجبات رشد افراد را فراهم می‌کند، به خصوص اگر این سپاسگزاری با دیدی دیگر شکل گرفته باشد و یک حالت قلبی عمیق و درونی در پس آن وجود داشته باشد، بیشتر مشهود است و تغییرات مثبت بیشتری نیز در فرد و زندگی فرد رخ می‌دهد.

سپاسگزاری ما به نعمت‌های الهی به هر طریق و نحوی باشد، اثرات مثبت خود را در زندگی فرد خواهد گذاشت.

این تأثیرات ماندگار و همیشگی هستند و این ماندگاری نشان دهنده‌ی اهمیت سپاسگزاری در زندگی است.

رابرت ای. امونز نیز تأکیدش بر این مطلب است که ما در هر شرایطی که باشیم باز هم چیزهایی بسیار ارزشمند وجود دارد که به خاطر آن سپاسگزار باشیم. انسان‌ها باید سپاسگزارانه زندگی کنند. هر انسانی می‌تواند سپاسگزارانه زندگی کند. اگر شما در هر فصلی از زندگی خود باشید نیز می‌توانید سپاسگزارانه زندگی کنید. کافی است به دید خود مراجعه کنید و نعمت‌ها را با دیدی دیگر بنگرید، آنگاه خواهید دید بله، چیزهایی زیادی در زندگی هست که باید به آن سپاسگزارانه نگاه کرد و شکرگزار بود.

وی تأکید می‌کند:

«در حالی که ما سپاسگزاری را تمرین می‌کنیم؛ تأثیری مثبت به شیوه‌ای موج رسان در هر بخش از زندگی ما به وجود می‌آید»

وقتی ما عادت به سپاسگزاری نداریم، ذهن ما به دنبال راه فرار می‌گردد. این که بتوانیم ذهن خود را به سپاسگزاری عادت دهیم به خصوص برای افرادی که کمتر این کار را انجام داده‌اند کمی دشوار است.

تأکید وی نیز بر این امر است که قرار گرفتن در حالت سپاسگزارانه‌ی ذهن، به همان اندازه که در دسترس و امکان‌پذیر است، ممکن است زودگذر باشد.

حفظ کردن چنین حالتی در بلند مدت بسیار دشوار است؛ مگر اینکه بکوشید قرار گرفتن در چنین حالتی و بازگشتن به آن را با دقت و توجه کافی و عزم و اراده‌ای راسخ تمرین کنید.

اگر ما به انجام کاری مثبت که هیچ وقت آن را انجام نداده‌ایم،عادت نداریم، تنها راهش تمرین مداوم و پشتکاری راسخ است. هر بار که نیرویی شما را از انجام این کار بازمی‌دارد، شما باید به سمتش بروید. عقب نشینی نمی‌تواند شما را فردی سپاسگزار بار آورد. پایداری کنید تا بتوانید موفق شوید.

وی تأکید دارد که سپاسگزارانه زیستن با تأیید کردن خوبی‌های زندگی‌تان و تشخیص دادن سرچشمه‌ی این خوبی‌ها شروع می‌شود. سپاسگزارانه زیستن به این معنی است که به خوبی درک کنیم زندگی به ما بدهکار نیست و همه‌ی نعمت‌ها و خوبی‌های زندگی‌مان به راستی  هدایای ویژه‌ای هستند که در اختیارمان قرار گرفته‌اند.

چطور سپاسگذاری عامل مهم ثروت‌آفرینی در زندگی است؟ اینجا بخوانید

با توجه به اهمیت سپاسگزاری در زندگی و سپاسگزارانه زیستن، باید تمرینی انجام دهیم تا بتوانیم این مورد مهم را در زندگی خود جاری و پایدار سازیم. نویسنده‌ی کتاب، به ما یک تمرین ساده و مفید را ارائه داده که انجام آن قطعاً خالی از لطف نخواهد بود.

» بنویسید:

بر یک رویداد ویژه متمرکز شوید و سپس آن را بنویسید. انجام دادن این تمرین در واقع یک نقطه‌ی شروع برای بررسی کردن این حقایق است که سپاسگزاری به معنای واقعی چیست و شیو‌های گوناگون در زمینه‌ی پی بردن به خوبی‌ها و زیبایی‌ها و تأیید کردن آن‌ها به راستی شاه کلید دستیابی به فراوانی و رهایی در زندگی‌مان به شمار می‌آیند.

این تمرین را انجام دهید:

• – چند روز قبل، من به معنای واقعی شاد شدم زیرا….
  (در جای خالی، نام یا ویژگی انسانی را بنویسید که به کردار خوب او می‌اندیشید).
• – زمانی را اختصاص داد یا تلاش کرد که….
  (در جای خالی، کردار خوب آن شخص را توضیح دهید).
• -من می‌دانم این شخص می‌توانست….
  (در جای خالی مسیر احتمالی را بنویسید که آن شخص می‌توانست به نفع خودش در آن سمت و سو پیش برود).
• -به هر حال من بسیار خوشحالم که این شخص تصمیم گرفت….
  (در جای خالی، بار دیگر کردار خوب آن شخص را چکیده‌وار توصیف کنید).
• -این کردار به راستی….
  (در جای خالی، توضیح دهید کردار آن شخص به طور کلی چگونه در شما تأثیر گذاشته است).
• -کردار او سبب شد من احساس کنم….
  (در جای خالی، توضیح دهید کردار آن شخص به صورت شخصی چگونه در شما تأثیر گذاشته است).

-متشکرم…

(در جای خالی، بار دیگر نام آن شخص یا ویژگی‌اش را بنویسید).

وقتی ما سپاسگزاری را آغاز کنیم و آن را با تمام وجود در قلبمان احساس کنیم، در واقع می‌پذیریم که از هدیه یا مزیتی معین بهره‌مند شده‌ایم و سپس به ارزش آن پی می‌بریم و به خواست و هدف اهدا کننده ارج می‌نهیم. تشخیص دادن این موهبت به راستی نقطه‌ی شروع سپاسگزاری ما به شمار می‌آید.

ادامه دارد…

برو به قسمت دوم