چگونه از روش پل‌ژاگو برای صرفه‌جویی انرژی‌های روزانه‌مان در موفقیت استفاده کنیم؟

اجازه بدهید که بحث‌مان را با یک سئوال مهم شروع کنیم:
موفقیت بیشتر وابسته به شدت است یا وابسته به تداوم؟

» چرا زود خسته می‌شویم؟

حقیقت امر این است که بیشتر آدم‌ها تصور می‌کنند هرچقدر با شدت بیشتری تلاش کنند، موفق‌تر شده و زودتر به نتایجی که نیاز دارند می‌رسند. نتیجه‌اش چه می‌شود؟ آن‌ها زود خسته می‌شوند و در نتیجه قادر به ادامه راه نیستند. بعد از مدتی وقتی که سرخورده می‌شوند، دوباره تصمیم به شروع می‌گیرند؛ و این‌بار فکر می‌کنند که باید با شدت بیشتری کارشان را شروع و دنبال کنند؛ اما باز هم به در بسته می‌خورند.

 

» مصرف ضربتی انرژی ممنوع است

پاسخ سئوال ابتدایی این است: موفقیت نیازمند تداوم و استمرار است؛ نه نیازمند شدت عمل. یعنی شما باید انرژی مورد نیاز خودتان را، به صورت نرم و مداوم، در طول زمان توزیع کنید تا بتوانید به خوبی به مسیرتان ادامه بدهید. اگر قرار باشد همه این انرژی را به طور ضربتی هدر بدهید، چیزی برای ادامه باقی نخواهد ماند.

» از باتری روانی چه می‌دانید؟

اجازه بدهید از مفهوم باتری روانی پل ژاگو به این منظور استفاده کنیم. پل ژاگو، نویسنده فرانسوی بخشی از کتاب‌های به شدت قابل احترام در حوزه توسعه فردی و توسعه روانی، معتقد است که

اما نکته این‌جاست که باید این باتری را، به تدریج خرج کنید و اگر قرار باشد که به صورت ضربتی و مدیریت نشده آن را خرج کنید، باتری شما زود خالی می‌شود. بعدش هم که شما خسته و بی‌انرژی هستید.

 

» موفقیت یعنی انرژی

دونالد ترامپ در یکی از کتاب‌هایش خودش، خیلی راحت موفقیت را انرژی می‌داند؛ یعنی هرچقدر شما پرجنب و جوش و پرانرژی باشید و انرژی بیشتری داشته باشید، یعنی موفق‌تر هستید و می‌توانید به دستاوردهای بیشتری هم برسید. در این‌جا البته ممکن است که بحث انرژی‌های جسمی و فیزیکی و … هم مطرح شود، اما ما در ادمه می‌خواهیم به طور تخصصی و متمرکز، روی انرژی‌های روانی شما تمرکز کنیم و پیش برویم.

 

» هدف، توزیع آرام انرژی

پس تا این‌جای کار ما می‌دانیم که شما نیازمند توزیع آرام و هدایت‌شده انرژی خودتان هستید تا بتوانید آرام و پیوسته، به مسیر موفقیت‌تان ادامه بدهید. حالا این انرژی شما ممکن است به صورت فیزیکی از دست برود، یا به صورت روانی و روحی. بیشتر مردم از هدررفت روانی و روحی این انرژی در رنج هستند و خودشان هم نمی‌دانند مشکل کجاست. ولی ما این‌جا هستیم تا دقیقاً به شما بگوییم که مشکل کجاست.

 

» وقتی اراده کافی نیست

شاید برای شما هم پیش آمده است که قدرت اراده‌تان آب رفته باشد و با این‌که انگیزه زیادی داشته باشید، قادر به انجام کار نباشید و ندانید مشکل کجاست؟ شاید کلی مولتی‌ویتامین هم مصرف کنید و کلی هم غذا بخورید و استراحت کنید، ولی باز هم مشکل داشته باشید. آیا در چنین وضعیتی قرار گرفته‌اید؟ مشکل اصلی شما این‌جاست که باتری روانی‌تان را خالی کرده‌اید و خودتان هم خبر ندارید. اما باتری روانی شما چطور خالی شده است؟ خیلی راحت: با انجام کارهای خودجوش و برنامه‌ریزی نشده؛ به همین راحتی.

 

» چرا باتری شما خالی می‌شود؟

اجازه بدهید دقیق‌تر توضیح بدهم:

مثلاً دوستی یا همکاری یک شوخی می‌کند و شما به صورت خودکار به شوخی یا حرف او واکنش نشان می‌دهید؛ در این صورت یک واحد از باتری روانی شما کم می‌شود. یا این‌که در جریان جستجوی اطلاعات برای نوشتن یک گزارش کاری هستید، ولی مدام و به صورت برنامه‌ریزی نشده و کاملاً خودجوش، مدام از این لینک به آن لینک می‌پرید و وقت‌تان را هدر می‌دهید؛ این‌ها همه کاهش دهنده انرژی باتری روانی شما هستند.

 

» تخلیه انرژی با عصبانیت‌های گاه و بیگاه

یا این‌که مثلاً عصبانی می‌شوید و یک‌دفعه از کوره در می‌روید؛ در این صورت حتی ممکن است که چند واحد از انرژی باتری روانی شما کم شود. یا این‌که کلی از زمان شما بدون برنامه قبلی و بدون کنترل شما، در فضای مجازی و اینستاگرام و … هدر برود. این‌جا بیشتر از زمان شما، انرژی روانی شما از بین می‌رود.

 

» نکته‌ای که حتی مدرسان موفقیت نمی‌دانند

می‌دانید نکته طلایی کجاست؟ این نکته را حتی خیلی از مدرسان موفقیت هم نمی‌دانند. نکته این‌جاست که قدرت اراده شما نیاز به سربازانی دارد تا وارد عمل شود. این سربازان، همان انرژی‌های موجود در باتری روانی شما هستند. وقتی که کم‌کم این انرژی‌ها را مصرف می‌کنید، عملاً قدرت اراده شما هیچ سربازی ندارد و هرچقدر هم تلاش کنید، راه به جایی نمی‌برند. این، همان نکته طلایی است که شاید کمتر کسی با شما در میان بگذارد.

 

» کمک ریتم روزانه به باتری روانی شما

اما نکته طلایی‌تر این‌جاست که شما نیازمند یک ریتم و رویه ثابت روزانه هستید تا بتوانید سربازان روانی مورد نیازتان را همیشه در اختیار داشته باشید تا هر وقت ذهن شما دستور صادر کرد، بتوانند وارد عمل بشوند. به عبارت ساده‌تر، کارها و واکنش‌های روزانه شما، مثل آب‌های جاری در نهرها و رودخانه‌هایی هستند که همین‌طور جاری هستند.

شما اگر به صورت خودآگاه و برنامه‌ریزی شما از آن‌ها استفاده کنید، در واقع سدی می‌سازید که این آب‌ها پشت آن جمع می‌شوند و با دستور شما، دریچه ارادی شما باز شده و این آب‌ها با انرژی بالا، می‌توانند الکتریسته یا حرکت زیادی برای‌تان ایجاد کنند. در حالی که اگر سدی ایجاد نکنید، همه آن‌ها هدر می‌روند و نمی‌توانید از آن‌ها استفاده لازم را ببرید.

 

» کار خارج از برنامه‌ریزی ممنوع!

نکته جالب‌تر این‌که وقتی به صورت خودجوش و برنامه‌ریزی شده قرار است واکنشی نشان بدهید یا احساساتی بروز بدهید و از این کار جلوگیری می‌کنید، به این انرژی روانی شما افزوده هم می‌شود. این انرژی، همان چیزی است که برای «آهسته و پیوسته» رفتن به شدت نیازمند آن هستید؛ در حالی که اگر به صورت ضربتی بخواهید از این انرژی استفاده کنید، همه چیز خراب خواهد شد و خبری از موفقیت نخواهد بود.

 

» چک‌لیست رهایی‌بخش

اجازه بدهید در پایان این نوشته، راه‌هایی را که منجر به حفظ این انرژی می‌شوند را با شما در میان بگذاریم:

• • به جای این‌که برای هر موقعیت و واکنشی، بخواهید همان لحظه تصمیم بگیرید، از قبل برنامه و دستورالعمل داشته باشید؛ در این صورت انرژی‌های زیادی را ذخیره خواهید کرد.
• • به شدت خونسرد باشید و منطقی برخورد کنید؛ طبق برنامه و دستورالعمل قبلی عمل کنید.
• • تا می‌توانید کمتر صحبت کنید و اگر هم قرار است حرف بزنید، طبق برنامه قبلی صحبت کنید؛ انرژی‌تان را در حرافی‌های زیاد به هدر ندهید.
• • اگر در جایی هستید که دوستان و همکاران حرافی دارید، به جای حرف زدن، سعی کنید با سئوال کردن از آن‌ها در بحث مشارکت کنید و آن‌ها را وادار به صرف انرژی کنید نه خودتان را.
• • از این‌که کارهای‌تان را برای خوشایند دیگران انجام بدهید، جلوگیری کنید و طبق برنامه مستقل خودتان جلو بروید.
• • از هرگونه واکنش گفتاری خودجوشانه و خود به خودی به شوخی‌های دیگران جلوگیری کنید.
• • به صورت ترتیب‌وار کارهای‌تان را جلو ببرید و شتابی نداشته باشید؛ ولی وقتی را هم هدر ندهید. برای هر کاری زمان مشخصی در نظر بگیرید.
• • طمأنینه رفتاری خاصی داشته باشید و همیشه پیش‌بینی‌پذیر باشید؛ چه برای خودتان و چه برای دیگران.
• • تعهد صد در صدی به برنامه‌ها و ریتم‌های روزانه داشته باشید. وقتی تصمیمی گرفتید، همه روزه به آن پایبند باشید؛
• بدون هیچ استثنایی. در این صورت به قول جک کانفلید، چند «تن» انرژی در تصمیم‌گیری‌های خودتان صرفه‌جویی خواهید کرد.
• • و …

در نهایت چه خواهد شد؟

در نهایت همه انرژی‌های صرفه‌جویی شما، در مسیر «پیوستگی و آهستگی» موفقیتی که باید پیش بروید، به کارتان خواهند آمد.

شما هم تجربه‌ای دارید؟

آیا شما نیز در حوزه صرفه‌جویی انرژی و آةسته و پیوسته رفتن و کمکی که ریتم‌ها و رویه‌ها و برنامه‌ها و عادت‌ها روزانه در این حوزه به شما کرده‌اند، داشته‌اید؟