اصل صفر در احساسات – چرا عقل بدون احساس شما را به جایی نمی‌رساند؟

من بیشتر مواقع منطقی تصمیم میگیرم و بسیار راضي هستم ، مواردی که به همسرم مربوط میشود بیشتر احساسي تصمیم میگیرم و بازهم ازین کار راضي هستم

من معمولأ سعی میکنم در برابر مشکلات پیش آمده نهایت آرامش رو داشته باشم تا بتونم منطقی فکر کنم ولی کلأ یادم نمیاد که یه وقت حسم بهم دروغ گفته باشه.
و مجموعأ اتفاقات رو با بهترین نگرش میبینم
و همیشه باورم اینه یا پیروز میشم یا تجربه میکنم.

اکثر اوقات با منطق تصمیم میگیرم ، اما در تصمیم گیری های حساس همیشه احساسی تصمیم میگیرم و بعد از اون با منطق تصمیمم رو برمیگردونم….

سلام و درود لطفا پی دی اف یا پادکست از روش و عقاید تسلا برامون داخل سایت قرار بدید ممنون از وقتی که میذارید

بله همونطور که اشاره کردین عقل و احساس مکمل همدیگه هستند.
بنظرم مواقعی که میخوایم تصمیمات سرنوشت ساز یا مهم بگیریم،مثل انتخاب رشته در دانشگاه،سرمایه گذاری ها،تغییر شغل و…،اول باید ببینیم دلمون چی میگه و بعدش گزینه هایی که دلمون بهمون میگه رو از نظر عقلی و منطقی بسنجیم.حداقلش هم این میشه که میگیم من تمام توانم رو گذاشتم بر سر این تصمیم و چه نتیجه دلخواه رو داشته باشه چه نه،حتما رضایتمند خواهم بود که خودم با تمام توان اون لحظه زمان و برهه،انتخاب کردم و از آزادیم استفاده کردم.
اگه هم میخوایم از بقیه کمک بگیریم،کمک های عقلی اونهارو بپذیریم نه احساسی؛چرا که هیچکس بجز خودمون نمیتونه احساساً جای ما باشه.
من خودم از اکثر تصمیماتی که اینجوری گرفتم به شدت راضی ام :))

یک تصمیم مهم بر اساس حسم گرفتم اولش خوب نبود ولی مطمعنم بعدا باعت یک اتفاق خیلی خوب میشه برام