کریستین رونالدو چطور تبدیل به اسطوره شد؟ و مهم‌ترین شعارش چیست؟

بهترین بازیکن فوتبال دنیا یعنی کریستین رونالدو یا CR7، شعار بسیار مهمی دارد که میگوید :

[bs-quote quote=”اگر فکر میکنید قبلا بهترین بودید، پس هیچوقت بهترین نخواهید شد.” style=”default” align=”center”][/bs-quote]

مردی که یا طرفداران دو آتیشه دارد یا منتقدان سرسختی که او را منفور ترین بازیکن فوتبال می نامند؛ اما…

واقعا کریستین رونالدو کیست؟
و چرا شناختن او مهم است؟

کریستین رونالدو پسر بچه اهل پرتغال بود که از کودکی عاشق فوتبال بود.
به عقیده دوستانش خیلی مغرور بود و همین مغرور بودن و میلِ به بهترین بودن همیشه باعث میشد ساعات بیشتری فوتبال بازی کند تا بتواند از رقیبانش جلو بزند.

درست در همان زمان نوجوانی و اوایل جوانی بود که توجه یکی از برترین سرمربی های تاریخ فوتبال آلکس فرگوسن (که قبلا راجع‌بهش خواندید) را به خودش جلب کرد و در سال  2003 به تیم منچستر یونایتد پیوست و توانست آرزوی 40 ساله منچستر را یعنی کفش طلایی را برنده شود.

فرگوسن در کتاب زندگینامه خود، درباره اش گفته است

«مستعدترین بازیکنی بود که داشتم؛ از همه بازیکنان خوب دیگر من جلو افتاد.»

او را جادوگر خود می خواند. روزی که فهمید چنین بازیکنی وجود دارد، برای به دست آوردنش، زمین و زمان را به هم دوخت.

فرگوسن، ذاکره برای به دست آوردن این بازیکن را، جزو پرهیجان ترین بخش های زندگی فوتبالی خود می داند.  فرگوسن بزرگ، درباره کریس رونالدو، معتقد است که

«حتی اگر روز افتضاحی هم داشته باشد، دست کم سه تا موقعیت گل برای شما جور می کند.»

کریستین رونالدو، چطور موفقیت‌های بزرگی بدست می‌آورد؟

خوشبختانه در گفتگوهایی که داشته و دیگر مطالبی که درباره اش منتشر شده و تحلیل بسیاری از مربی ها و اهالی فن فوتبال، راز پشت این موفقیت های پی در پی، مشخص شده.

مطمئن باشید شما هم اگر می خواهید چنین موفقیت هایی به دست بیاورید، باید که یک سری از ویژگی های شخصیتی که رونالدو دارد را داشته باشید… ویژگی هایی که نه فقط باعث موفقیت در حوزه فوتبال میشود، بلکه هر فرد موفقی که زندگی اش مملو از موفقیت های شخصی و شغلی است دارد.

شما چطور؟
دوست دارید به چنین جایگاهی در حرفه و حوزه و علاقه خودتان برسید؟
پس این مقاله را به هیچ وجه از دست ندید !

 

 

قبل از شروع مطلب، بهتر است یک نکته طلایی را برای شما روشن کنیم :
برای پیشرفت و موفقیت در هر کاری، دو راه وجود دارد؛

1. راهی که از خلاقیت و الهام می گذرد
2. راهی که از تلاش و برنامه ریزی و جاه طلبی و اراده ورزی می گذرد

یعنی چه؟ لیونل مسی، نماینده درجه یک راه اول است.
برای او، انجام کار و لذت بردن از آن مهم است؛ وقتی که بازی می کند، غرق در آن می شود.

در نتیجه، به خلاقیت ها و الهام های خاص خودش می رسد که شاید خودش هم نداند از کجا می رسد. نقاشان و شاعران و هنرمندان و کارآفرینان زیادی بوده اند که در این زمینه کار کرده اند.

برای آنها، انجام کار مهم بوده است؛ نه نتیجه ناشی از آن. در نتیجه، به الهام ها و موفقیت هایی رسیده اند که به قول استیو جابز، با شرمندگی از آن حرف می زنند؛ چون واقعاً حس می کنند متعلق به خودشان نیست و از جهانی دیگر برایشان رسیده است.

اما کریستین رونالدو، نماینده درجه یک گروه دوم است.
او، اراده می کند، جاه طلبی دارد و همه تلاشش را می کند تا با برنامه ریزی دقیق و تلاش علمی و منظم، به نتیجه دلخواه خودش برسد. این گروه نیز، به موفقیت های بسیاری می رسند.

 

خب کدام راه بهتر است؟
باید ببینید شخصیت شما، با کدام گروه سازگارتر است؛ در آن صورت می شود به این سئوال جواب داد.

مقاله ای که پیش رو دارید، درباره گروه دوم است.
(مقاله بعدتر که در آینده نزدیک خواهید خواند درباره موفقیت های لیونل مسی خواهد بود که به گروه اول تعلق خواهد داشت)

خب، حالا که معلوم شد کدام راه را انتخاب کردید، چطور به موفقیت های بزرگ برسید؟
با نگاهی به زندگی این فوق ستاره، به ایده های زیر رسیده ایم.

 

ویژگی‌های شخصیتی کریستین رونالدو
که او را تبدیل به اسطوره کرد

---

» ویژگی اول | جاه طلبی و بلندپروازی زیادی داشته باشید

اولین نکته ای که در مورد کریستین رونالدو مطرح می شود، خودخواهی و جاه طلبی اوست؛ حالا حتی فوتبالیست ها و هم بازی های کریس هم، می دانند که او قصد دارد بزرگترین و بهترین باشد.

این، اشکالی ندارد که آدمی، بخواهد بزرگترین و بهترین باشد؛ اما به نظر، این اتفاق باید برای آزادسازی استعدادها و ظرفیت های درونی باشد، نه نمایش به دیگران… اما گروهی دیگر از طرفداران رونالدو، معتقدند که جاه طلبی و بلندپروازی وی، به اشتباه خودخواهی تعبیر و تفسیر شده است.

زین‌الدین زیدان، البته جاه طلبی بی نهایت این بازیکن را بسیار دوست می دارد – چرا که هیچ وقت از عملکردش راضی نیست !
برای زیدان، تیم و هواداران، این جاه طلبی رونالدو خیلی اهمیت دارد و باعث در اوج ماندن وی و تیم شده.

او، بی رحمی و سیری ناپذیری این بازیکن برای گلزنی و موفقیت را، باعث شگفتی می داند؛ آندره ویلاس بواس، سرمربی زنیت سن پترزبورگ زمانی گفته بود که

«این، جاه طلبی است نه غرور؛ چیزی که باعث شده رونالدو از مسی هم بهتر باشد و بالاتر.»

خیلی های دیگر هم چنین اظهارنظرهایی داشته اند. جاه طلبی هم که تکلیفش روشن است؛
به قول جیم ران، اگر شما بتوانید یک واحد از کاری را انجام بدهید یا از محصولی را بفروشید، پس لاجرم می توانید دو واحد را هم بفروشید و انجام بدهید.

اگر بتوانید دو واحد از آن را انجام داده یا بفروشید، پس لاجرم می توانید 12 واحد از آن را هم اجرایی کنید.

پس می توانید 112 واحد را هم در طول زمان انجام داده و اجرای یکنید.
پس بعدها، می توانید 1112 واحد را به انجام رسانده و بفروشید… این، یعنی جاه طلبی؛ یعنی درک کنید که می توانید این کار را انجام بدهید و بعد هم، انجامش بدهید.

قبلا در مورد یکی از اسطوره های جاه طلبی یعنی اسکندر مقدونی، مقاله ای اختصاصی داشتیم که حتما توصیه میکنیم بخوانید.

 

» ویژگی دوم | پاس گل بدهید

اوایل، رونالدو خیلی تک رو بود و مدام توپ را نگه می داشت و می خواست به همه ثابت کند که بهترین است. البته فرگوسن و کی روش، این خاصیت بازیکنان بزرگ را درک می کردند.

تا این که روزی کی روش، رونالدو را کاملاً توجیه کرد که :

وقتی بازیکن بزرگی هستی که مردم بیرون باشگاه هم بزرگ بدانند.
این که در منچستر بازیکن بزرگی باشی کافی نیست. باید سانترها و پاس های خوبی هم به بازیکنان هم بازی خودت بدهی، آن وقت مردم دیگر نمی توانند تو را پیش بینی کنند و حرکات تو را حدس بزنند.
این، فرق بازیکنان بزرگ با دیگر بازیکنان است.

شما در اوج جاه طلبی هم، می توانید این خصیصه را داشته باشید؛ اگر تک رو و خودمحور باشید، به راحتی پیش بینی پذیر و در نتیجه، قابل حذف از بازار و حوزه و کارتان خواهید بود.

سعی کنید همکار خوبی باشید، خوب بازی کنید، به دیگران پاس های خوبی بدهید؛ بهترین بازیکنان فوتبال، غالباً بهترین گلزنان نیستند؛ بلکه بهترین بازی سازها و پاسورها و … هستند.

 

» ویژگی سوم | بازنده بسیار بدی باشید

الکس فرگوسن، روزگاری گفته بود که «من بازیکنانی را دوست می دارم که بازنده های بسیار بدی باشند.» این یعنی چه؟ زمانی که تیم منچستر فرگوسن می باخت، دیگر نمی شد با بازیکنان این تیم صحبت کرد؛ از بس که اعصاب شان خرد بود.

زیر لب غرولند می کردند، ناسزا و فحش می دادند، اشیاء را این طرف و آن طرف پرت می کردند و … . چنین رفتارهایی، ناشی از تعصب بر تیم و تعصب بر عملکرد خود و فقط و فقط انتظار برد داشتن است.

برایان تریسی می گوید :

«طبق نظریه انتظار، منتظر هر چه که باشید، به احتمال زیاد همان برایتان اتفاق می افتد.»

پس طبیعی است وقتی که بازیکنان و مربی منچستر چنین رویکردی دارند، بیشترین بردها را هم نصیب می برند.

مادر رونالدو، درباره شخصیت دوران کودکی این بازیکن، می گوید : «سریع اشکش در می آمد و سریع هم عصبانی می شده. چرا؟ همین که یکی از هم بازی هایش، توپ را به او پاس نمی داد یا موقعیت گل را خراب می کرد یا تیمش می باخت و …»

رونالدو از دوران بچگی، تعصب خاصی روی برد و برنده بودن داشته است؛ به عبارت بهتر، بازنده فوق العاده بدی بوده است.
البته برخی دیگر از مربیان و تأثیرگذاران زندگی او نیز، در این باره نظراتی داده اند که در کتاب زندگینامه او آمده است :

روی سانتوس، سرمربی تیم دوران کودکی رونالدو میگوید : «هیچ وقت نمی خواست هیچ بازی ای را از دست بدهد. وقتی هم که می باختیم، فوق العاده عصبانی می شد.»

آنتونیو مندوزا، سرمربی رونالدو در تیم ناسیونال:

«تیم که می باخت، فوق العاده خشمگین می شد.
حتی وقتی که دیگر بازیکنان و تیم، خوب بازی نمی کردند، از دست همه عصبانی می شد.»

 

پس فقط بر روی پیروزی متمرکز شوید و آنچنان عمیق تمرکز کنید که هر نتیجه ای غیرپیروزی باعث آشفته شدن تان شود و بخواهید به هر نحوی که شده پیروزی را به چنگ آورید.

 

 

» ویژگی چهارم | پرکار و پرتلاش باشید؛ متراکم کار کنید

جالب ترین حکایت در این زمینه را، کی‌روش دارد؛ می گوید روزی در دفتر منچستر بودم، دیدم که شاخ و برگ ها در حال تکان خوردن هستند. نگهبان را مأمور کردند که برود و در فضای سبز اطراف باشگاه سر و گوشی آب بدهد. تکان خوردن شاخ و برگ ها، ناشی از حرکت زیگزاگ وار رونالدو مابین درخت ها، آن هم بعد از پایان تمرین دیگر بازیکنان بوده است.

مادر رونالدو در این زمینه، می گوید وقتی که بچه بود، او را زنبور صدا می زدند؛ چون یک لحظه هم متوقف نمی شد و نمی ایستاد و مدام با توپ، مشغول بود.

یکی از همسایه های کریس نیز، درباره دوران کودکی او می گوید که: «مدرسه برایش خیلی سخت بود. همیشه پشت خانه هایمان، با توپ بازی می کرد. اصلاً درس نمی خواند، همه اش فکر فوتبال بود. از مدرسه که می رسید، سریع دنبال توپ و فوتبال می رفت. اهل ماشین بازی و بقیه بازی هایی که بچه ها می کردند نبود، فقط توپ و فوتبال و …»

جالب این که مادر کریس، حتی او را توی یکی از اتاق ها زندانی می کرد تا درس بخواند و تنبیه شود، ولی رونالدو از پنجره فرار می کرد تا به فوتبالش برسد!

برای موفق شدن در سطح رونالدو، باید چنین بود و چنین کار کرد؛ همه فکر و ذکر آدمی، کار و مهارتی باشد که در آن، می خواهد به اوج برسد. کیم وو چونگ، در کتاب «سنگفرش هر خیابان از طلاست»، به یکی از تیم های اروپایی اشاره می کند که شگفتی ساز شده و قهرمان شده بود.

وقتی از یکی از بازیکنان این تیم، علت موفقیت شان را می پرسند، می گوید: «ما یا فوتبال بازی می کنیم، اگر نتوانیم درباره اش حرف می زنیم، اگر باز هم نتوانیم، درباره اش فکر می کنیم.»

فرگوسن، رونالدو را یک کشتی بدون لنگر می دانست که هر وقت او را می دید، در حال تمرین بود.

 

 

» ویژگی پنجم | خودتان را اصلاح کنید؛ برای این کار از خودگذشتی داشته باشید

رونالدو در ابتدا، بازیکنی خودخواه بود… اما در ادامه روند خود، وقتی که مربیان حرفه ای به او گفتند که این شیوه جالب نیست و برای بزرگ شدن، باید بهتر بازی کند، روش خودش را اصلاح کرد.

این را همه می دانند، اما مسأله بعدی، تلاشی است که باید در این راه صرف شود. متأسفانه خیلی ها حاضر نیستند این تلاش را صرف کنند؛ به خاطر همین هم هست که رونالدوها، انگشت شمار هستند.

نقل است که می گویند رونالدو برای رسیدن به این سطح از موفقیت و مهارت و …، حتی برنامه خواب و خوراک خودش را هم عوض کرده است. روزانه سه الی چهار ساعت تمرین سخت دارد. روزانه هشت ساعت خواب کامل دارد و صبح ها، زود از خواب بیدار می شود.

رونالدو برای تقویت سیستم تنفسی اش، روزانه نیم ساعتی هم می دود. ست های کوتاه تمرین دارد؛ با فشار زیاد و حداکثر سرعت. رونالدو طبق گزارشی که در سال 2013 منتشر شد، روزانه سه هزار بشین پاشو انجام می داد.

یکی از نزدیکانش می گوید که او، روزانه یک ساعت تمرین های مختلف صرفاً برای عضله سازی شکمش انجام می دهد؛ یعنی زمانی که بیشتر از تماشای تلویزیون روزانه اوست؛ برای رسیدن به این سطح از موفقیت و توانمندی، نیاز به ایثار و از خودگذشتگی بسیاری است.

خود رونالدو در این زمینه، در گفتگو با رسانه ها گفته است :

«برای اینکه بتوانید موفق باشید، باید به سختی تلاش کنید. هر روز تمرین می کردم. دلیل اینکه سال هاست در بالاترین سطح فوتبال بازی می کنم همین موضوع است. بدون شک این مساله یک امر اتفاقی نیست. ساعت ها خارج از زمین فوتبال به تمرین کردن مشغول بودم. وقتی نوجوان بودم، بسیاری به من می گفتند، هی کریستیانو، تو خیلی بااستعدادی اما خیلی هم لاغر هستی. به همین دلیل تمام تمرکزم را به کار گرفتم تا بتوانم بدنم را به بهترین شرایط برسانم. با تلاش زیادی که در باشگاه های بدنسازی انجام دادم، توانستم به فیزیک کنونی‌ام برسم. همه چیز به خود انسان بستگی دارد.»

 

» ویژگی ششم | عاشق باشید؛ قلب تان برای کارتان بتپد

«فوتبال حرفه من نیست؛ زندگی من است. حاضر نیستم به روزی فکر کنم که در زندگی من، اثری از تمرین و زمین و مسابقه و هیجان و برد و باخت و فوتبال نباشد؛ هرگز. فوتبال، همه زندگی من است؛ فوق العاده ترین علاقه و لذت من.»

رونالدو در جایی دیگر از بیوگرافی خود، اشاره می کند که از هم تیمی هایش شنیده که گفته اند، دوران فوتبال یک حرفه ای زمانی تمام می شد که یک صبح، از خوابی برخیزند و ببیند که علاقه ای برای تمرین ندارند و قلب شان، برای تمرین و بازی مثل قبل نمی تپد.

آیا شما چنین کار و علاقه ای دارید؟ بیشتر چهره های موفق، چنین علاقه هایی داشته اند؛ اگر چنین علاقه ای دارید، پس جزو خوشبخت ترین آدم ها هستید. اگر هم ندارید، به قول استیو جابز «بیشتر بگردید و چنین علاقه ای را پیدا کنید.» کار و چیزی که درست مثل فوتبال برای رونالدو، برایتان نقش آفرینی کند.

تا جایی که به قول کریستین رونالدو :

«توپ، همیشه بهترین دوست من بوده. من از مدرسه فرار می کردم و فوتبال بازی می کردم. به خانه که می رسیدم، کیف مدرسه ام را پرت می کردم و موزی و ظرف ماستی بر می داشتم، توپم را هم، به سمت کوچه پرواز می کردم.»

پشت خانه کریس، یک محوطه بیست متر مربعی بود، اگر کریس نمی توانست در خیابان بازی کند، به آنجا می رفت و تا غروب آفتاب و با کمک دیوارها و این محوطه، تمرین و بازی می کرد. البته اگر مادرش دنبالش نمی آمد، باز هم بازی می کرد.

آیا شما چنین علاقه دارید که بتوانید ساعت ها با این جدیت، وقت صرفش کنید؟ اگر دارید، پس خوشبخت هستید… پس همین الان خواندن را کنار بگذارید و بروید علاقه تان را دنبال کنید.

اگر هم ندارید، بیشتر دنبالش بگیرید؛ خداوند در هر کسی، علاقه و استعداد و «آنی» به ودیعه نهاده است. بگردید و آن را پیدا کنید…

---

در همین زمینه مقالات زیر را هم حتما بخوانید :

• این مهم‌ترین درس زندگی هستش که از آلکس فرگوسن باید یادبگیریم
• پرونده مرموز برانکو – مرد یخی فوتبال ایران، قانون اوج و یک شعبده واقعی
• پیروزی تیم ملی ایران در برابر مراکش این 4 درس مهم را برای ما داشت