چگونه از عادت به تعویق انداختن کارها برای همیشه نجات پیدا کنیم؟

بسیاری از ما کارهای مهمی را بر عهده داریم، اما به دلایلی مختلف دچار عادت به تعویق انداختن کارها شده‌ایم و در انجام‌شان تنبلی میکنیم، می‌دانیم که این کار باعث ایجاد مشکلات فراوانی در زندگی شخصی و کاری‌مان می‌شود، اما همچنان کارها را به تعویق می‌اندازیم.

بسیاری از عوامل ضایع کننده‌ی وقت ریشه در طبیعت و ذات وجودی ما دارد. نخست باید به این مهم پی بیریم که چرا اینگونه می‌کنیم؟سبب را باید پیدا کنیم.

«به یک سخن، همه‌ی ناکارایی‌ها که اتلاف وقت، بخش کوچکی از آن است ناشی از عدم آشنایی و عدم پایبندی به ملزومات زندگی مدیریت و اجتماعی نوینی است که از دیگران اقتباس کرده‌ایم».

دکتر یوسف ثبوتی

چرا ما کارها را به تعویق می اندازیم؟

 

دلیل اول | ترس از شکست

ترس از شکست می‌تواند یکی از دلایل این موضوع باشد.اگر کاری که میخواهیم انجام دهیم همراه با خطر باشد، یا دیگران انتظارات زیادی از ما داشته باشند، به مهارت و توانایی خود شک داشته باشیم و … حتماً شروع کار برایمان دشوار خواهد بود و تمایل شما بیشتر می‌شود تا کار را به تعویق بی‌اندازید.

قدرت ترس به قدری قوی عمل می‌کند، که فرد هیچ کاری را نمی‌تواند انجام دهد.

دلیل دوم | بی‌علاقگی به کار

این مورد، یک مشکل عمومی است، وقتی افراد کاری چندان برای انجام دادن نداشته باشند، حفظ زمان و تلاش بیشتر برای آن‌ها اهمیت ندارد، به مرور دچار بی‌علاقگی می‌گردند.کسالتی که از این بابت عاید افراد می‌گردد ریشه‌ی تمام انگیزه‌ها را خشک می‌کند و فرد به این نتیجه می‌رسد که قادر نیست کارهایی حتی بسیار ساده را انجام دهد و روی خود و احساساتش کنترلی ندارد.

دلیل سوم | خشم

به تأخیر انداختن کاری گاهی از دلایل خشم است. خشم معمولاً نسبت به کسی که کاری را به آن‌ها تکلیف می‌کند؛ اما شاید بهتر باشد گفته شود نسبت به کسانی که امور را اداره می‌کنند. آنان از ابزار تنفر مستقیم ابا دارند، بلکه ناخودآگاه و به طور مستقیم دست به خرابکاری می‌زنند.

دلیل چهارم | مصلحت اندیشی

گاهی ممکن است دلایل منطقی وجود داشته باشد تا فردی کاری را به تعویق بی‌اندازد. انسان‌های عقلمند تفاوت میان تصمیمی آگاهانه و عقلایی را برای به تعویق انداختن کاری و امروز و فردا کردن آن را که تأخیری نامعقول است و توجیهی منطقی ندارد، نیک می‌شناسند. دلایل دیگر را بررسی کنید تا از معقول بودن آن اطمینان حاصل کنید.

باید بدانیم که گرایش به انجام دادن کارهایی که دوست داریم تا کارهایی که باید انجام دهیم، در واقع یک گرایش عمومی است. بنابراین وقتی کاری ناخوشایند، پرخطر، هول‌انگیز یا خسته کننده است، وسوسه‌ای عمیق در ما پدید می‌آید که آن کار را به تعویق می‌اندازیم، حتی اگر بتوانیم با سرعت عمل آن را به پایان ببریم.

سرزنش کارکنان‌مان، تمرین سخنرانی، پیش روی قرار دادن کاری که دو بار از آن ناکام سر بر آورده‌ایم، تماس با مشتری‌ای که از معامله ناراضی و پشیمان است، نامه‌نگاری برای مشتری ناراضی، از جمله‌ی آن‌ها است.

در واقع هر چه نارضایتی از کاری بیشتر باشد، امکان به تعویق انداختن آن بیشتر است.

در واقع موضوعی که در مورد بیشتر افراد صدق می‌کند این است که ما برای دشوارترین کارها زمان‌هایی را اختصاص می‌دهیم که کمترین انرژی لازم را برای انجام دادن آن داریم. در این شرایط میزان خطا هم زیاد است، این یکی از دلایل مهم است که نشان می‌دهد به تعویق انداختن کار از عوامل اتلاف وقت است.

وقتی که در حال خستگی کاری را انجام می‌دهیم، آن کار طولانی‌تر شده و امکان خطا نیز بیشتر می‌شود و در مقابل زمانی بیشتری را می‌طلبد تا خطای ایجاد شده رفع کنیم. (در مورد این پدیده به نام خستگی تصمیم در این مقاله توضیح دادیم)

 

دلیل پنجم | گرفتار قانون پارکینسون شده‌اید

این قانون بیان می‌کند که هر کاری در زمانی که به آن داده شده انجام می‌شود. این قانون یکی از دلایل اصلی به تعویق انداختن کارها در مردم است که احتمال زیادی دارد شما را هم درگیر خودش کرده باشد. بنابر اهمیت موضوع یک مقاله‌ی کامل در مورد قانون پارکینسون در این لینک برای‌تان آماده کرده‌ایم.

 

چگونه عادت به تعویق انداختن کارها را ترک کنیم؟

نکته‌ی اول | قدرت تغییر در دستان شماست

نخستین گام برای رهایی از به تعویق انداختن کار آن است که شما ابزار قدرت را در دست دارید و این شما هستید که قدرت تغییر را دارید.به یاد آورید که قادر هستید عادت بد را از خود دور کنید و عادت نیک را جایگزین سازید.

شما باید برای خودتان مهلتی را تعیین کنید. هیچ چیز مانند تعیین مهلت احساس پرداختن به کار را در شما برنمی‌انگیزد، اگر کاری که در دست دارید یک طرح بزرگ است، آن کار را خرد و خردتر کرده و برای هر قسمت از کار مهلتی تعیین کنید.

برای پایان رساندن هر قسمت از کار در مهلت مقرر به خود پاداش دهید. بکوشید پایان کار را در پیش روی داشته باشید و تصویر ذهنی روشنی از محصول کار داشته باشید و آن احساس را که وقتی کار را به پایان بردید در خود خواهید یافت، زنده نگاه دارید.

نکته‌ی دوم | به شروع کار بیشتر تأکید داشته باشید

فکر این که قرار است کار بزرگی در مهلتی در دور دست انجام پذیرد، افراد خو کرده به تعویق امور را نگران می‌کند، آنان را نگران عظمت کار می‌کند. ترس و اضطراب آنان را با تأکید بر نقطه‌ی شروع کار کاهش دهید. به جای اینکه بگویید:«تاریخ انقضای مهلت را به خاطر آورید که تنها دو ماه وقت داریم، بگویید: فکر می‌کنید چه وقت بتوانید این طرح را شروع کنید».

نکته‌ی سوم |‌ از انتقاد سازنده استفاده کنید

خشم، انتقاد منفی همیشه ویرانگر است، اما تأثیر این ویرانگری روی افرادی که کارها را به تعویق می‌اندازند، شدیدتر است. آنان از ترس از دست دادن کارشان توانایی تمرکز بر اولویت کار را از دست می‌دهند. به آنان نگویید:«گزارشی که تهیه کرده‌ای کلاً موضوع اصلی را نادیده گرفته است» بلکه بگویید:«شروع خوبی است، فکر می‌کنم اگر بیشتر روی مفاد الف و ب کار کنیم و بخش نتیجه‌گیری را تقویت کنیم، گزارش کاملی خواهد شد».

بگذارید افراد زیردستتان بدانند که شما ارزش آنان را به عنوان یک انسان پاس می‌دارید و در این مسیر پیشرفت افراد را پاداش می‌دهید.

نکته‌ی چهارم | قاطع باشید و اولویت‌ها را مشخص کنید

گرایش مدیران به تغییر اولویت‌ها با توجه به پدید آمدن مشکلات تازه، امری بدیع نیست، تغییر اولویت‌ها به گروه و بازدهی کارشان لطمه وارد می‌آورد. برخی از کارکنان وسوسه می‌شوند و ممکن است بگویند: یکی دو روزی صبر کنیم، ببینیم باز هم رأیی تغییر می‌کند یا خیر. تغییر اولویت‌ها فقط باید در چارچوب اضطرارها و ضرورت‌های مشخص و شناخته شده توسط کارکنان، صورت پذیرد.تنها زمانی برنامه‌های کار را تغییر دهید که سایر اولویت‌ها را مورد نظر قرار داده‌اید و در شرایط بحرانی و تعیین کننده اعضای گروه‌تان را تغییر دهید.

ممکن است دلایل به تعویق انداختن کارها مسائلی فراتر از آنچه که گفته‌ایم باشد، آن را بیابید و در جهت رفع آن تلاش کنید. بسیاری از این عوامل را می‌توان با تدبیر از بین برد که نیازمند برنامه‌ی مشخص و جامعی است، چه در زندگی شخصی و چه در زندگی کاری.

برای آگاهی انسان ،همین بس که زمان خود را بشناسد.

(حضرت علی علیه السلام)

---

در همین زمینه مقالات زیر را هم بخوانید:

• اگر کارهایتان را به تعویق می‌اندازید، گرفتار قانون پارکینسون شد‌ه‌اید
• چطور ترس از شکست خوردن را تبدیل به قوی ترین انگیزه برای پیروزی کنیم؟
• چرا فقط داشتن انگیزه شما را به جایی نمی‌رساند و آنچه لازم دارید چیست؟
• از شنبه شروع می‌کنم! چرا آن شنبه‌ی رویایی هیچ‌وقت پیدایش نشد؟