انسان موجودی جایزالخطاست !

البته این جایزالخطا بودن، به مفهوم درست بودن خطاهایی که می‌کند، نیست؛ بلکه به معنای این است که به‌هرحال انسان، می‌تواند خطا بکند و این را در محاسبات خودمان باید مدنظر داشته باشیم.

لابد تابه‌حال درباره سیستم و ساختار چیزهای بسیاری خوانده‌اید که به شما یادآوری می‌کند که بسیاری از فعالیت‌ها، باید به‌صورت تعریف شده و خودکار، انجام شده و به سرانجام برسد. اگر کارها و تفکرات ما سازمان‌یافته نباشد و ساختار و سیستم خاص خودش را نداشته باشد، احتمال و درصد اشتباه بالا و بالاتر می‌رود؛ چراکه انسان، موجودی خطاپذیر است.

همین‌ الانش هم حتی متخصص‌ترین آدم‌ها، مثل پزشکان و مهندسان و … هر از چندی اشتباهات عجیب و فاحشی انجام می‌دهند؛ از قبیل کج‌وکوله ساختن یک پل و جا گذاشتن ابزار در شکم مریض(!) گرفته تا موارد بهت‌آور دیگر…

این‌ها، ناشی از سپردن کار به انسان و دقت انسانی است.

اما مگر جایگزینی هم جز این مورد داریم؟

بله، این‌که در ابتدا سیستم‌ سازی کنیم و سپس، قسمت اعظم کار عملیاتی این سیستم را به ماشین و نرم‌افزار و تکنولوژی بسپاریم. این، موردی است که در زمان ما و بعدازآن، باید به‌شدت جدی گرفته شود.

دکتر محمود سریع‌القلم، از اساتید شناخته شده ایرانی در رشته توسعه، در یکی از مقالات خود اشارات جالبی به این مدل از مدیریت دارد.

او ابتدا مثال‌هایی از دقت مدیریت در کشورهای پیشرفته می‌زند، سپس اشاره می‌کند که اگر این کارها به مدیریت انسانی سپرده شود، خطاها و بی‌دقتی‌های آدمی، باعث خسارت‌های فراوانی می‌شد.

درواقع او مدیریت را، به دو مدل تقسیم می‌کند:

• مدل اول
  مدیریت افراد؛ بر اساس سطح حوصله و دقت و نظم بشری
• مدل دوم
  مدیریت سیستم دیجیتالی و قاعده‌مندی؛ بر اساس دانش و سیستم دیجیتالی

درواقع این متخصص، در مقابل مدیریت بر اساس نظام دیجیتالی جهان پیشرفته امروز، مدیریت امروز ما را غالباً

• توصیه‌ای
• تلفنی
• فردی
• نصیحتی
• حجره‌ای
• رفاقتی

می‌داند که تصویر کاملاً درست و به‌جایی است.
درواقع مدیران جوان امروز ما، باید که به سمت‌وسوی خودکار و دیجیتالی کردن انجام کارها بروند تا هم سرعت و هم دقت و کیفیت آن‌ها در حد قابل قبولی، بالا و بالاتر برود.

شما فرض کنید که می‌خواهید پنجاه تا عدد را باهم جمع ببندید؛ به نظر شما اشتباه شما چقدر خواهد بود؟ احتمال اشتباه بسیار بالا خواهد بود.

درحالی‌که با وارد کردن همین عدد در نرم افزار اِکسل‌ مایکروسافت (Excel) یا یک برنامه حسابداری یا حتی یک جدول در نرم افزارِ Word، می‌توانیم با یک فرمول، جمع دقیق و درست همه آن‌ها را در کمترین زمان ممکن اندازه بگیریم.

اما جالب اینجاست که هنوز خیلی‌ها اعتقاد به خودکار و کاغذ و کار دستی دارند ! و نه کار دیجیتالی و استفاده از نرم‌افزارهای پیشرفته و امثالهم.

همین الآن سیستم مالیاتی ما، از عقب‌ماندگی ساختاری بسیاری رنج می‌برد، درحالی‌که به روایت دکتر سریع‌القلم، در آمریکا همه بانک‌ها مجهز به نرم‌افزاری هستند که هر انتقال پولی بالای ده هزار دلار را، به وزارت خزانه‌داری این کشور گزارش می‌کند تا با بررسی‌های دقیق، میزان مالیات این رقم را حساب کنند.

این در حالی است که هنوز درصد مشخص مالیات در نظام مالیاتی ما مشخص نیست و غالباً با اعتراض کارفرمایان یا حتی گاهی با رشوه دادن و امثالهم، رقم مالیات پرداختی بسیار کاهش پیدا می‌کند.

درواقع پیام اصلی این نظام مدیریتی چنین است که باید به سمت و سویی برویم که تشخیص خطاها و اشتباهات را، به نرم‌افزارها بسپاریم؛ نه انسان‌ها. انسان‌ها برای تفکرات کلی و استراتژیک ساخته شده‌اند، نه برای این‌جور کارهای جزئی که نرم‌افزارها با درصد نزدیک به صفر خطاپذیری، می‌توانند آن‌ها را انجام بدهند.

با چنین نظامی است که مشاهده می‌کنیم مدیران اقتصاد چهارم جهان، یعنی آلمان، با این حجم انبوه کار و صادرات، ساعت پنج عصر محل کارشان را ترک کرده و به زندگی‌شان می‌پردازند؛ جلسات مدیریتی هم در این کشور بسیار کم است… چراکه سیستمی «منسجم، دیجیتالی و منظم» کار می‌کند.

دیگر خبری از افرادی که ممکن است درصد خطای بالایی داشته باشند نیست…و برعکس آن همان اتفاقی است که در اقتصاد ما می‌افتد. درواقع در چنین سیستم پیشرفته‌ای، مدیران پایبند و وفادار به سیستم‌ها هستند؛ نه به افراد.

برای اینکه بهتر با این موضوع کنار بیایید، چند لینک توصیه برای شما داریم؛
حتما سه مقاله زیر را بخوانید :

• این 16 وبسایتی که میخواهند شما را باهوش تر کنند
• 21 ابزار رایگان اما مهم افراد که حرفه ای از آنها استفاده میکنند
• 7 مهارت مهم که باید تا قبل از 50 سالگی یادبگیرید (+ از کجا یاد بگیرید؟)

و البته حتما دوره صوتی رایگان تفکر سیستمی از سری دوره های #صفرتاصدویک را دانلود کنید :

• دوره های آموزشی صوتی #صفرتاصدویک