نعمتی به نام کامل نبودن | غلبه بر کمال گرایی – قسمت دوم

سلام دوست عزیز، آقای سیدعلی کاظمی
بسیار سپاسگزارم که زمان گرانبهاتون رو گذاشتید و این مقاله رو مطالعه کردید.
کمال گرایی، یک غول کاغذی خیلی بزرگه. بزرگه ولی کاغذیه. ترسناکه ولی قدرتی نداره. دو گام برای خلاصی از این غول کاغذی وجود داره:
گام اول: بدونیم که کمال گرایی یقه‎مون رو گرفته ( که شما میدونین)
گام دوم: تمرین کنیم.
آقای سیدعلی کاظمی عزیز، کمال گرایی، بر خلاف اسم و رسمی که بر هم زده، یک عادت بیشتر نیست. اما عادتیه که بیشتر مواقع، به صورت ناخواسته و از منابع مختلفی در ما ریشه کرده. بهترین راه برای خلاصی از عادت ها _ چیزی که خودم هم اون رو امتحان کردم، هم در مورد کمال گراییم و هم چند عادت دیگه – رو توی مقاله های «چگونه از عادت های بد چندین ساله نجات پیدا کنیم؟ » آوردم. توصیه من به عنوان یک کمال گرای سابق اینه که اون مقاله ها رو بخونین و ادامه این سری که در مورد کمال گرایی هست رو هم دنبال کنید و مهم تر از همه این ها، تمام تلاشتون رو بکنین که نکته و تمرین های این مقاله ها رو انجام بدین. سخت نیستن اما تاثیر خیلی خیلی زیادی میذارن.
نکته: نباید هدف ما از بین بردن کمال گرایی وجودمون باشه. کمال گرایی و خواستن بهترین حال از هر چیزی، بسیار عالیه. مشکل از جایی شروع میشه که کنترل کمال گرایی از دستمون خارج میشه. تمام این نوشته ها و تمرین ها قصد رسیدن به یک هدف رو دارن و اون کنترل کمال گراییه.
ممنون که شجاعت به خرج دادین و سوالتون رو پرسیدن، خیلی ها این شجاعت رو ندارن. به خودتون افتخار کنین.
سوالی داشتین حتما بپرسین.
سرسبز باشید^^